به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از چندثانیه، در ماه های اخیر، فضای زیست شهری در کلان شهرها، به ویژه پایتخت، به طرز نگران کننده ای دچار بی نظمی ساختاری و فرسایش زیرساختی شده است. خیابان ها و کوچه ها با زباله انباشته اند، و دستشویی های عمومی یکی پس از دیگری بسته می شوند؛ این در حالی ست که مردم همچنان به این خدمات اولیه نیاز مبرم دارند.
در واکنش به ترافیک سنگین و اختلال در حمل ونقل عمومی، تعداد موتورسیکلت ها در مرکز شهر به شکل چشمگیری افزایش یافته است؛ تغییری که نه تنها کیفیت هوا را کاهش داده، بلکه به افزایش تصادفات، آلودگی صوتی و تشدید بی نظمی در معابر شهری نیز انجامیده است.
در بسیاری مناطق، ژنراتور های برق موقت با صدای آزاردهنده جای شبکه رسمی را گرفته اند، و نشانه هایی از ناکارآمدی مدیریت شهری در تأمین خدمات پایه ای آشکار شده است؛ شرایطی که مفهومی تحت عنوان «بمبئی سازی» شهری را تداعی می کند: یعنی لغزش تدریجی شهر ها به سوی زیست اضطراری، زاغه نشینی و فرسایش کیفیت زندگی.
از منظر جامعه شناسی شهری، این وضعیت محصول کاهش سرمایه اجتماعی و ضعف نهاد های مدیریتی در پاسخ به نیاز های فوری و بلندمدت شهروندان است. این ناکارآمدی، خود را در از بین رفتن نظم فضایی، افزایش حس بی قدرتی عمومی و تضعیف حس تعلق به شهر نشان می دهد.
هم زمان، از نگاه روان شناسی اجتماعی، بازنمایی چهره های آفتاب سوخته و مد های برگرفته از فرهنگ های غیرمحلی، نوعی پاسخ انفعالی به بحران هویت و فشار های اقتصادی و فرهنگی است. در غیاب الگو های بومی مثبت و قابل اتکا، جوانان به بازتولید هویت بصری از طریق ترند های جهانی، حتی نامرتبط، روی می آورند.
در مجموع، این علائم هشداردهنده، از شکاف جدی در حکمرانی شهری و شکل گیری بحران های هم زمان زیست محیطی، روانی و هویتی حکایت دارد؛ بحران هایی که در صورت بی توجهی، می توانند انسجام اجتماعی را به شدت تهدید کنند.
منبع خبر: اقتصاد آنلاین
